De très nombreuses ressources de qualité sont disponibles sur le web concernant l’Esperanto, à commencer par la page Wikipédia qui lui est dédiée, et à laquelle nous vous invitons à vous reporter avant toute chose.
Ekzistas multaj kvalitaj fontoj haveblaj surrete pri Esperanto, komencante per la Vikipedio-paĝo dediĉita al ĝi, kaj al kiu ni invitas vin raporti antaŭ io alia.
Toutefois, face à la très grande diversité des pistes possibles, nous vous proposons ci-dessous une petite visite guidée sans prétention : une sorte de parcours-découverte personnalisé.
Tamen, fronte al la granda diverseco de eblaj vojoj, ni proponas sube etan modestan gvidatan viziton, : speco de personecigita eltrovo.
Jeunes
L’Esperanto est une langue déja ancienne (130 ans), et de nombreuses générations se sont donc succédées à le parler. Certains espérantistes, par choix ou par nécessité (couples s’étant formés à l’occasion d’un congrès international et n’ayant que l’esperanto en commun !), il existe de plus en plus d’espérantistes de naissance, parfois très jeunes comme ici Cooper (2 ans).
Junuloj
Esperanto estas jam antikva lingvo (130 jaroj), kaj multaj generacioj sin sekvis paroli ĝin. Iuj esperantistoj, laŭ elekto aŭ neceso (paroj formitaj dum internacia kongreso kaj havanta nur esperanton komune !), estas pli kaj pli denaskaj esperantistoj, foje tre junuloj kiel ĉi tie Cooper (2 jarojn).
Dans cet autre exemple d’une rencontre internationale à Maribor (Slovénie), on peut constater que dès que des enfants de toutes nationalités sont ensemble et qu’ils disposent d’une langue commune… ils l’utilisent ! Il sont sur ce point beaucoup plus pratiques et raisonnables que les adultes ! (en fait ils ne pensent qu’à jouer !).
En ĉi tiu alia ekzemplo de internacia renkontiĝo en Mariboro (Slovenio), ni povas vidi ke tuj kiam infanoj el ĉiuj naciecoj estas kune kaj havas komunan lingvon … ili uzas ĝin ! Ili estas multe pli praktikaj kaj raciaj pri ĉi tiu punkto ol plenkreskuloj ! (Fakte ili nur pensas pri ludi !)
Les interviews ci-contre d’espérantistes de naissance, illustre les contextes multi-nationaux dans lesquels des parents peuvent être amenés à parler esperanto à leurs enfants à la maison, en notant bien qu’en aucun cas il ne s’agit d’un choix exclusif : l’esperanto est toujours leur deuxième ou troisième langue natale.
[La jenaj denaskaj Esperantistoj intervjuoj, ilustras la plurajn naciajn kuntekstojn, en kiuj gepatroj eble povos paroli Esperanton al siaj infanoj hejme, notante ke en neniu okazo temas nur pri ekskluziva elekto : Esperanto ĉiam estas ilia dua aŭ tria denaska lingvo].
Liens web
Quelques pages web intéressantes ou bien faites, pour découvrir l’Esperanto.
Commençons par un reportage très bien fait et joliment illustré sur l’esperanto, réalisé par un « YouTubeur » linguiste non esperantophone (donc proposant un point de vue « extérieur »peut-être plus neutre) : Esperanto : de la genèse à la conquète de l’Europe (Linguisticae) (50:00)
Retligoj
Iuj retpaĝoj interesaj aŭ bone faritaj, por malkovri.(Bonvolu noti : ĉi tiuj paĝoj estas destinitaj al franclingva publiko. Tamen mi provis favori videojn kun esperantaj subtekstoj.)
Ni komencu per raporto tre bone farita kaj bele ilustrita pri Esperanto, realigita de ne-esperantista « YouTub-isto » (tiel ofertas eksteran vidpunkton, kiu eble estas pli neŭtrala) Esperanto : de la genèse à la conquète de l’Europe (Linguisticae) (50:00)
Une vision plus « promotionnelle » de l’esperanto, proposée par des espérantistes : L’esperanto est la langue de l’avenir (9:30).
Pli « stimula vendado » vidado de Esperanto, proponita de esperantistoj : L’esperanto est la langue de l’avenir (9:30).
Peut-être plus austère, mais présentant mieux les arguments techniques : Pourquoi apprendre l’Esperanto (Jean-Marie Jacques) (12:38)
Eble pli aŭstera, sed pli bone prezentante la teknikajn argumentojn : Pourquoi apprendre l’Esperanto (Jean-Marie Jacques) (12:38)
Méthodes
IIl existe deux grands types de méthodes d’apprentissage de l’Esperanto :
– les méthodes « nationales », écrites dans la langue du pays (le français pour ce qui nous concerne) et proposant en regard les mots en Esperanto,
– les méthodes « immersives », par nature internationales, entièrement rédigées en Esperanto, partant du plus simple pour arriver au plus complexe.
Dans les deux cas, les supports peuvent être « papier » (livre, manuel), audio-vidéo (DVD), ou dématérialisée (pages web).
Metodoj
Ekzistas du ĉefaj specoj de Esperanto-lernaj metodoj :